De meeste leerlingen op school kennen Joan als een docent die vol enthousiasme en passie in het leven staat. Ze leert studenten om verder te kijken dan Nederland en om bewuster te worden van de wereld waarin wij leven; ze krijgt hiervoor lof. Ze begon in 2017 te werken als docent op TNS toen zij ook bezig was met het schrijven van het boek ‘Vrijhaven Shanghai’.
Waarom koos je ook voor het onderwijs?
Joan: ‘Het plan om ook als docent aan de slag te gaan en jong volwassenen te laten zien dat de wereld interessanter is dan zij zelf denken, borrelde al heel lang in mij. Ik wist alleen niet waar en in welke vorm ik dat wilde doen. Toen ik van Annelies, marketing docent bij TNS, hoorde over de kleinschaligheid van The New School heb ik een open sollicitatiebrief gestuurd. Toen er een paar weken later een docent uitviel vanwege ziekte, kon ik beginnen.’
Maar voordat Joan als docent bij TNS aan de slag ging heeft ze mooie en bijzondere ervaringen opgedaan in het buitenland. Nadat Joan politicologie had gestudeerd, uit interesse in internationale betrekkingen, deed zij een Postdoctorale Opleiding Journalistiek. Joan: ‘Ik zat toen eindelijk op het spoor waar ik al jaren onbewust naar had gezocht. Die opleiding - met een stage bij een krant - kwam precies op tijd. Dat was te gek.’ Via deze weg hoopte ze haar droom te kunnen verwezenlijken om als correspondent in het buitenland te kunnen werken.
Hoe is dat je uiteindelijk gelukt?
Joan: ‘Ik heb eerst jarenlang werkervaring opgedaan. Als beginnend journalist moet je het vak nog onder de knie krijgen. Het is mij niet komen aanwaaien maar schrijven kan je leren door het veel te doen en door goed te worden gecorrigeerd. Mijn man werkt voor een internationaal bedrijf en kreeg in 2005 het aanbod om naar Japan te gaan. Op hetzelfde moment zocht De Volkskrant een correspondent in Tokio. Daar had ik echt geluk mee want ik heb voor de krant over alle bizarre en wonderbaarlijke dingen kunnen schrijven die ik op mijn pad tegenkwam. Japan lijkt heel westers maar door het groepsgedrag, de extreme beleefdheidsvormen en de bijzondere gebruiken en tradities is alles er anders dan hier.’ Na vier jaar in Japan te hebben gewoond was het tijd terug te gaan naar Nederland voor Joan en haar gezin. Maar toen kreeg haar man een baan aangeboden in China. Joan kon daar aan de slag voor de NOS Radio en het weekblad Elsevier.
Wat was er vooral anders in China dan in Japan?
Joan: ‘Japan is geen nieuwsland, in tegenstelling tot China. Daar was iedere dag economisch of politiek nieuws. China is a never ending story. En het ging er veel heftiger aan toe dan in Japan. China is nog altijd een dictatuur met en strenge censuur. Dat vereist een andere manier van werken. Ik moest er rekening mee houden dat de mensen die ik interviewde erg op hun tellen moesten passen. Ook konden vertalers problemen krijgen met de overheid als ik een politiek gevoelig onderwerp behandelde. Maar in China is bijna alles politiek. Zelfs het geloof. Ik heb voor Elsevier een reportage geschreven over christelijke thuiskerken in Shanghai. De communistische partij wil ook het christendom kunnen controleren maar heeft geen vat op wat er gebeurt in de thuiskerken. Toen het verhaal was gepubliceerd stonden de autoriteiten opeens bij me op de stoep. Ik was er niet maar mijn huisbaas heeft me gewaarschuwd. Ze hadden camerabeelden opgevraagd van mijn bewegingen in de compound. Dat was pure intimidatie. Ik kneep hem vooral voor mijn vertaler en we hebben elkaar daarna bewust wekenlang niet gezien.’
Zou je studenten aanraden om later ook in het buitenland te gaan werken?
Joan: ‘Zeker! Iedere buitenland ervaring, ongeacht of het een groot succes is of niet, draagt iets bijzonders bij aan je leven. Je gaat breder en ruimer denken, je krijgt een wijdere blik’.
Waarom zou je studenten aanraden om naar The New School te gaan?
Joan: ‘TNS biedt naast veel theoretische vakken ook zoveel creatieve vakken aan en dat geeft studenten meer mogelijkheden om uit te zoeken wat het beste bij ze past. Bovendien is het vanwege de kleine klassen mogelijk om voor iedere student een persoonlijker plan van aanpak te maken. Ook kunnen we als school snel inspelen op gebeurtenissen zoals de corona-epidemie. Op TNS waren we binnen een week al aan het zoomen met studenten. Ik zou willen dat deze kleinschalige manier van onderwijs voor zoveel meer jonge mensen toegankelijk zou zijn.’
Tenslotte: heb je een tip voor studenten die na TNS journalist zouden willen worden?
Joan: ‘Doe een goede Master journalistiek en leer foutloos te schrijven want pas dan kom je professioneel over. En als je iets niet zeker weet: zoek het op!’
Tekst: Jaclyn van Lochem
